การบำเพ็ญกุศลสรีรศพ หลวงพ่ออิ่ม.. หลวงพ่อบุญกู้.. หลวงพ่อสังข์.. หลวงพ่อผาสุข (สิริอายุรวม ๓๖๗ ปี)

เจริญพรสาธุชนผู้มีจิตศรัทธาในพระพุทธศาสนา.. ตั้งแต่กลับมาจากจำพรรษาที่นครตักศิลา ปากีสถาน เมื่อ ๑๕ ตุลาคม ๒๕๖๕ ยังไม่ได้ปลีกวิเวกเพื่อพัก..ภาวนา อย่างจริงจัง ด้วยศาสนกิจที่มีสืบต่อเนื่องมาตั้งแต่ออกพรรษา ที่ต้องไปร่วมงานถวายผ้ากฐินตามวัดต่างๆ ที่เป็นสาขาในการปกครองของวัดป่าพุทธพจน์หริภุญไชย (ธ) ในพระราชูปถัมภ์ฯ อ.เมืองลำพูน จ.ลำพูน ซึ่งปัจจุบันมีถึง ๘ แห่ง ทั้งในประเทศและต่างประเทศ (อินเดีย) ซึ่งงานถวายผ้ากฐินทั้งหมดสิ้นเขตกาลทานไปเมื่อวันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒ ซึ่งในปีนี้ตรงกับ ๘ พฤศจิกายน ๒๕๖๕ ซึ่งสำนักสงฆ์วัดป่าเทสรังสี พระธาตุภูหว้ารัตนคีรี จ.ภูเก็ต เป็นวัดสุดท้ายในการถวายผ้ากฐินประจำปีพรรษานี้

การจัดงานถวายผ้ากฐินของคณะศรัทธาญาติโยมในแต่ละพื้นที่ทั่วประเทศ.. นับเป็นเรื่องที่น่าอนุโมทนายิ่งในกระแสความศรัทธา.. ที่ไม่เคยจืดจางไปจากเขตบุญพระพุทธศาสนา ส่วนจะได้ถึงความเป็นกุศลแค่ไหน. อย่างไร.. ก็คงต้องขึ้นอยู่กับการได้รับการเรียนรู้ศึกษาปฏิบัติจากพระภิกษุในแต่ละวัดที่สัมพันธ์กับความศรัทธาของญาติโยม...

จริงๆ แล้ว.. ต้องยอมรับว่า.. พวกเราโชคดียิ่งที่เกิดมาเป็นชาวพุทธอาศัยอยู่บนผืนแผ่นดินไทย อันอุดมสมบูรณ์ด้วยธรรมชาติ.. อันควรยิ่งที่จะรองรับพระสัทธรรมคำสั่งสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้า..

เราจึงได้ฟังธรรม.. ปฏิบัติธรรม.. ด้วยการทำทาน สมาทานศีล และภาวนาพัฒนาจิต เพื่อให้เกิดปัญญามาโดยตลอดอย่างเสรี.. จะมากจะน้อย ก็แล้วแต่จิตสำนึกในความเป็นชาวพุทธ.. ของเราทั้งหลาย แต่เชื่อว่า.. ทุกคนที่เกิดบนแผ่นดินธรรมนี้ ล้วนได้รับอิทธิพลจากพระพุทธศาสนา ที่ถ่ายทอดภาษาธรรมผ่านมาทางโครงสร้างของสังคมสู่จิตวิญญาณ ชุมชน.. และบุคคล ไม่ว่าในรูปแบบวัฒนธรรมประเพณี.. หรือวิถีชุมชนนั้นๆ...

จึงเป็นเรื่องปกติ.. ที่ชาวไทยทุกคน ไม่ว่าจะเลว.. จะดี จะมีหรือจน.. หรือจะเป็นใครๆ อยู่ในฐานะ.. บทบาทหน้าที่ใดๆ ล้วนแต่ต้องเคยเข้าวัด.. ทำบุญ รักษาศีล.. ฟังธรรม.. ตามที่บรรพชนและสังคมส่วนใหญ่ได้ถือปฏิบัติกันมา..

ส่วนจะสามารถพัฒนาจิตสำนึก.. ให้อยู่ในระดับใดของความเป็นพุทธศาสนิกชนที่อุดมสมบูรณ์ด้วยคุณธรรมความดีนั้น.. ก็คงเป็นเรื่องปัจเจกชน.. ซึ่งไม่ว่าจะมีจิตสำนึก.. ในระดับใด.. สุดท้ายก็ต้องวางชีวิตนี้ไว้หน้าพระ... เพื่อสวดมาติกา.. บังสุกุล ทำบุญกุศลเพื่อแผ่อุทิศไปให้.. เมื่อยามจิตวิญญาณพรากออกจากกายนี้แล้ว.. อย่างไม่เคยเห็นมีใครลุกขึ้นมาปฏิเสธ.. แม้คนที่ได้ชื่อว่าชั่วช้าเลวทรามสุดๆ....

การกลับคืนสู่ธรรมชาติ.. ของทุกคน.. จึงเป็นวันที่ประกาศการพบธรรมเป็นครั้งสุดท้าย ที่แสดงความเป็นปกติธรรมดาของธรรมชาติแห่งสิ่งมีชีวิตทั้งหลายว่า... ที่สุดของปลายทางแห่งชีวิต.. คือ เชิงตะกอน ที่ทุกชีวิต.. ไม่ว่ากษัตริย์ พราหมณ์ เวศ ศูทร ต้องไปบรรจบพบธรรมที่จุดเดียวกัน...

การเดินทางกลับมาประเทศไทย หลังจากออกพรรษาในปีนี้.. นอกเหนือจากการร่วมงานถวายผ้ากฐินตามวัดวาอารามต่างๆ ที่เกี่ยวข้องแล้ว.. จึงมีงาน “วันทุกชีวิตต้องพบธรรม” ที่ไม่ควรปฏิเสธกับการไปร่วมงานบำเพ็ญทักษิณานุปทานกิจแด่ผู้วายชนม์หรือมรณภาพของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา ซึ่งใน ๒-๓ เดือนที่ผ่านมาถึงบัดนี้ มีละสังขารไปถึง ๔ รูป ได้แก่

๑.หลวงพ่ออิ่ม (พระพรหมวชิรเมธาจารย์) วัดโสมนัสราชวรวิหาร กรุงเทพฯ มรณภาพไปเมื่อ ๑ ตุลาคม ๒๕๖๕ สิริอายุรวม ๙๔ ปี...

๒.หลวงพ่อสังข์ สังกิจโจ เจ้าอาวาสวัดป่าอาจารย์ตื้อ อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่ ละสังขารก่อนเข้าพรรษา ๑ วัน (๑๑ กรกฎาคม ๒๕๖๕) สิริอายุรวม ๙๒ ปี

๓.หลวงพ่อบุญกู้ อนุวัฑฒโน ประธานสงฆ์วัดอโศการาม จ.สมุทรปราการ ที่ละสังขารไปเมื่อ ๖ ตุลาคม ๒๕๖๕ สิริอายุรวม ๙๓ ปี..

๔.หลวงพ่อผาสุข ฐานวุฑโฒ .. (ดร.ผาสุข กุลละวณิชย์) อดีตอธิการบดีมหาวิทยาลัย สงขลานครินทร์ จ.สงขลา.. มหาวิทยาลัยบูรพา จ.ชลบุรี ที่มรณภาพไปด้วยอายุ ๘๘ ปี เมื่อวันที่ ๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๖๕ ที่ผ่านมา..

รวมอายุทั้ง ๔ รูป (๙๔+๙๓+๙๒+๘๘) เกือบ ๔๐๐ ปี (๓๖๗ ปี) เรียกว่า.. ไม่น้อยเลยกับการดำรงชีวิตมีอายุขัยได้ถึงขนาดนี้ ที่สำคัญยิ่ง ท่านทั้ง ๔ ได้ลาจากโลกนี้ไปในฐานะ สมณเพศ อันควรแก่การอนุโมทนายิ่ง ในบั้นปลายชีวิตของแต่ละท่าน โดยเฉพาะ หลวงพ่อผาสุข ที่ได้ใช้ชีวิตบั้นปลายเข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์ บวชเป็นภิกษุในพระพุทธศาสนา สังกัดวัดป่าพุทธพจน์หริภุญไชย (ธ) ในพระราชูปถัมภ์ฯ จ.ลำพูน เป็นลูกศิษย์ของอาตมา.. (พระ อ.อารยวังโส) โดยเข้าสู่เพศบรรพชิต เมื่ออายุ ๖๘ ปี.. เมื่อนับพรรษาการบวชถึงปัจจุบัน รวม ๒๐ พรรษา.. ในวัย ๘๘ ปี.. ที่นับเข้าสู่เป็นพระเถระได้อย่างสมบูรณ์

บนเส้นทางชีวิตของพระเถระทั้ง ๔ รูปนั้นน่าศึกษาเป็นอย่างยิ่ง อันควรนำมาเป็นแบบอย่างของทุกคน ซึ่งอาตมาเกี่ยวข้องใกล้ชิดทั้ง ๔ รูป.. โดยเฉพาะหลวงพ่ออิ่ม หลวงพ่อบุญกู้.. หลวงพ่อสังข์.. ที่นับเป็นครูบาอาจารย์ที่ควรแก่การถวายความเคารพอย่างยิ่งตามปฏิปทาของแต่ละท่าน...

ดังนั้น.. เมื่อเดินทางกลับมาจากนครตักศิลา.. ปากีสถาน ถึงสุวรรณภูมิ.. ประเทศไทย ในเวลาเช้าของวันที่ ๑๖ ตุลาคม ๒๕๖๕ จึงได้เดินทางไปถวายการสักการะคารวคุณ หลวงพ่ออิ่ม หรือพระพรหมวชิรเมธาจารย์ ที่วัดโสมนัสราชวรวิหาร โดยได้รับการอำนวยความสะดวกอย่างดีจากพระเถระที่มีหน้าที่ดูแลการจัดงานบำเพ็ญทักษิณานุปทานกิจ (บำเพ็ญกุศลศพ) ในหลวงพ่ออิ่ม.. ซึ่งมีกำหนดการไปจนถึงต้นปีหน้า (๒๕๖๖) โดยจะมีพระราชทานเพลิงสรีรศพในวันที่ ๑๕ มกราคม ๒๕๖๖.. โดยในวันที่ ๑๓ มกราคม ๒๕๖๖ เป็นวันครบรอบอายุ ๙๕ ปีของหลวงพ่ออิ่ม.. ที่ได้อาราธนาอาตมาไปเป็นองค์แสดงธรรม.. นำอบรมจิตภาวนา.. อุทิศกุศลถวายแด่หลวงพ่ออิ่ม.. ซึ่งคณะศิษย์ศรัทธา.. ญาติมิตรในหลวงพ่ออิ่มจะมาร่วมปฏิบัติธรรมด้วยความพร้อมเพรียงกัน เพื่อจะได้บำเพ็ญกุศลอุทิศถวายครั้งใหญ่ ก่อนการพระราชทานเพลิงสรีรศพ ดังที่ได้มีการแจ้งให้คณะศรัทธาญาติโยม.. ผู้ปฏิบัติธรรมทุกคนได้รับทราบโดยทั่วกัน เพื่อจะได้มาร่วมกันปฏิบัติธรรม.. ฟังธรรม.. ในวันที่ ๑๓ มกราคม ๒๕๖๖ เริ่มเวลา ๑๘.๐๐ น.

และนอกจากการไปปฏิบัติศาสนกิจอันควรในเช้าวันที่ ๑๖ ตุลาคม ๒๕๖๕ ณ วัดโสมนัสราชวรวิหาร ตามที่กล่าวมาแล้ว.. ในวันดังกล่าวยังมีกำหนดการที่จะต้องเดินทางไปเป็นองค์แสดงธรรม ณ วัดอโศการาม จ.สมุทรปราการ ในเวลา ๑๘.๓๐ น. (๑๖ ต.ค.๒๕๖๕) เนื่องในงานบำเพ็ญทักษิณานุปทานกิจของ หลวงพ่อบุญกู้ อนุวัฑฒโน หรือ พระราชมงคลวชิรานุวัฒน์ ตามอาราธนานิมนต์ของวัดอโศการาม.. จึงกล่าวได้ว่า.. เมื่อเท้าแตะแผ่นดินไทย.. สิ่งที่ควรกระทำ.. สิ่งที่ควรปฏิบัติได้รอคอย ให้ได้กระทำ.. ได้ปฏิบัติ ทันทีทันใด.. โดยไม่ต้องเตรียมตัวอะไรมากมาย.. เพราะเตรียมใจเป็นปกติอยู่แล้วกับการเจริญมรณานุสติ.. และอัปปมาทธรรม.. ดังที่ได้แสดงธรรมนำอบรมจิต.. เพื่อการเข้าถึง ตัวบุญกุศล ในพุทธศาสนาที่แท้จริงด้วย ปัญญาชอบ ในพระพุทธศาสนา

หลังจากวันที่ ๑๖ ตุลาคม ๒๕๖๕.. จึงได้เดินทางกลับ จ.ลำพูน ทันที เพื่อไปร่วมอนุโมทนาการถวายผ้ากฐินที่ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี กรมหมื่นสุทธนารีนาถ ที่ได้มีพระศรัทธาถวายแด่คณะสงฆ์ที่อยู่จำพรรษา ณ วัดป่าพุทธพจน์หริภุญไชย (ธ) ในพระราชูปถัมภ์ฯ จ.ลำพูน ในปีพรรษาที่ ๒๕๖๕ ซึ่งได้มีกำหนดการถวายผ้ากฐินในวันที่ ๒๓ ตุลาคม ๒๕๖๕.. โดยมี หม่อมหลวงสราลี กิติยากร เป็นผู้แทนพระองค์ อัญเชิญผ้ากฐินประทานไปถวาย...

ต่อมาในวันที่ ๒๙ ตุลาคม ๒๕๖๕ .. จึงได้รับอาราธนานิมนต์จากวัดป่าอาจารย์ตื้อ อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่ เพื่อเป็นองค์แสดงธรรม.. และนำสวดพระอภิธรรมในงานบำเพ็ญกุศลอุทิศถวายแด่หลวงพ่อสังข์ สังกิจโจ หรือพระครูภาวนาภิรัต ซึ่งถึงแก่มรณภาพ (ละสังขาร) ไปก่อนวันเข้าพรรษาหนึ่งวัน โดยมี รองผู้ว่าราชการจังหวัดลำพูน ปลัดจังหวัดลำพูน.. นายอำเภอเมืองลำพูน นำคณะศรัทธา.. เข้าร่วมฟังธรรม.. ปฏิบัติธรรม ในค่ำคืนดังกล่าว ณ วัดป่าอาจารย์ตื้อ ที่ยังร่มเย็นเงียบสงบ.. เหมาะแก่ความเป็นธรรมสถานพระป่า แม้ในปัจจุบันนี้

รายสุดท้าย คือ หลวงพ่อผาสุข ฐานวุฑโฒ ที่มรณภาพไปด้วยโรคร้าย (มะเร็ง) หลังจากกลับมาจากการจำพรรษาที่สหรัฐอเมริกามาหลายปี ซี่งมาพักรักษาตัวอยู่ในเมืองไทย โดยสุดท้ายเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ กรุงเทพฯ และ ได้ถึงแก่มรณภาพไปเมื่อวันที่ ๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๖๕ ที่ผ่านมา มีการตั้งสรีรศพเพื่อทำพิธีบำเพ็ญบุญอุทิศส่วนกุศล ณ วัดพระศรีมหาธาตุ บางเขน กรุงเทพฯ โดยอาตมา.. ในฐานะครูบาอาจารย์ของท่าน ได้รับเป็นองค์แสดงธรรม.. อบรมจิตภาวนา.. และนำสวดพระอภิธรรมไปเมื่อวันที่ ๒๗ พฤศจิกายน ๒๕๖๕ ที่ผ่านมา.. ทั้งนี้ ได้รับความเมตตาจาก เจ้าประคุณ สมเด็จพระพุทธพจนวชิรมุนี วัดเครือวัลย์วรวิหาร กรุงเทพฯ มาเป็นประธานสงฆ์ในพิธี.. โดยธรรมที่นำแสดงในค่ำคืนดังกล่าวคือ “อริยสัจ ๔ หัวใจพระพุทธศาสนา” อันมีเนื้อหาที่บรรยายโดยพิสดาร เพื่อการอบรมจิตภาวนา ที่เจ้าประคุณ สมเด็จฯ ได้กล่าวอนุโมทนาในตอนท้ายก่อนจะกลับว่า.. “..เป็นการแสดงธรรมที่ดีมาก.. อนุโมทนา”.. จึงขอนำเรื่องราวอันควรแก่การระลึกถึงเป็นธรรมานุสติ ควรจารึกไว้ใน “ปักธงธรรม” ฉบับนี้.

เจริญพร

[email protected]