
ประเด็นขยายอายุเกษียณจาก 60 เป็น 65 ปี กำลังเป็นเรื่องฮอตในสังคมไทยอยู่ตอนนี้
ฟังๆ ดูเหมือนจะช่วยให้คนทำงานได้นานขึ้น มีรายได้มากขึ้น เพราะอายุของคนโดยเฉลี่ยในยุคดิจิทัลนี้มีอย่างน้อย 75 ปีขึ้นไป ถ้าหยุดการทำงานที่ 60 ปี เขาก็เกรงว่าสุขภาพกายและสุขภาพใจ รวมทั้งสุขภาพกระเป๋าเงินอาจจะไม่สมดุล
คงจะเป็นประเด็นต่างมุมต่างมองนะ เพราะคนที่ไม่เห็นด้วยก็บอกให้ลองคิดดูว่า ถ้าต้องทำงานอีก 5 ปีในอาชีพที่ต้องใช้แรงกายหรือคิดหนัก ...ร่างกายจะไหวไหม? สุดท้ายแก่แล้วเหนื่อยง่าย เจ็บป่วยบ่อย หรือแม้แต่ประสิทธิภาพในการทำงานลดลง มันจะโอเคหรือ?!?
ประเด็นต่อมาที่ไม่ควรมองข้าม คือเรื่องโอกาสของคนรุ่นใหม่ ถ้าผู้สูงวัยอยู่ในตำแหน่งงานนานขึ้น คนรุ่นใหม่ก็ต้องรอไปอีกหลายปีกว่าจะได้เลื่อนตำแหน่ง หรือมีโอกาสทำงานที่ตัวเองอยากทำ ความฝันเรื่องการทำงานของคนรุ่นใหม่ก็มีอันอาจจะต้องสะดุด
นอกจากนั้นยังมีประเด็นทำงานมาแทบตาย แล้วจะหาโอกาสไปใช้เงินตอนไหนคะ อายุเลย 60 จะปีนจะป่ายจะเดินมันก็ไม่ใช่เรื่องชิลๆ แล้ว หากชีวิตยังต้องติดแหง็กอยู่กับโต๊ะทำงาน ชีวิตหลังเกษียณคงได้แต่นัดกับหมอตามโรงพยาบาลต่างๆ เท่านั้นกระมัง
ก็สรุปง่ายๆ คือ การขยายเกษียณไม่ใช่เรื่องแย่เสมอไป แต่ก็มีผลกระทบชัดเจนต่อคนทำงานและสังคม ฉะนั้นทางออกอาจเป็นแบบยืดหยุ่น ให้คนเลือกเองว่าอยากเกษียณเมื่อไหร่ และต้องปรับสภาพแวดล้อมการทำงานให้เหมาะกับผู้สูงวัย เพื่อให้ทุกคนยังมีคุณภาพชีวิตดี ทั้งคนทำงานสูงวัยและคนรุ่นใหม่..จริงไหม?!?.
'ป้าเอง'
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
ไม่ใช่เวลา..จับผิด!!
ความทุกข์ของคนที่จังหวัดสงขลา ไม่ว่าจะมากจะน้อยแล้วแต่เขตอำเภอ และพื้นที่แต่ละแห่ง ล้วนไม่ได้แตกต่างกันสักเท่าไร เพราะชีวิตประจำวันที่เคยเดินทางสัญจร ไปไหนมาไหนตามอำเภอใจนั้น ถูกจำกัดโดยปริยาย ซึ่งหมายความว่า ต่างได้รับผลกระทบกันถ้วนหน้า
“น้ำใจของคนไทย" ความงดงามที่ทำให้สังคมน่าอยู่
ประโยคนี้ใครไม่เห็นด้วย..ยกมือขึ้น!! ถ้าใครยังมองไม่เห็น แค่หรี่ตาข้างเดียวก็ได้ แล้วมองเหตุการณ์น้ำท่วมภาคใต้ในช่วงนี้ รับรองว่าจะเห็นแจ่มแจ้งถึงพลังแห่งความช่วยเหลือจากทุกทิศทางหลั่งไหลไปไม่ขาดสาย
ความเป็น..จีน..ที่เปลี่ยนไป
เวลาที่คิดจะไปเที่ยวเมืองจีน สิ่งแรกที่คิดถึงจนเป็นความกังวลของมนุษย์ป้าเอง เห็นจะไม่พ้นเรื่องของ "ห้องสุขา" ที่เรียกขานตามภาษาถิ่นของเขาว่า "สีโส่วเจียน" เพราะเอกลักษณ์อันไม่อาจลืมเลือนของที่นั่นคือ ความสะอาดที่ยากจะหาเจอ
เรื่องของ..มิวเซียม
เมื่อเดือนที่แล้วมีโอกาสไปเที่ยวมิวเซียม ที่กรุงเวียนนา ประเทศออสเตรียค่ะ ได้ความรู้และอรรถรสของการชมสถานที่สำคัญและน่าจดจำ ไม่ว่าจะเป็น Kunsthistorisches Museum Wien (พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ศิลปะเวียนนา) ที่ได้ชื่อว่าสะสมสมบัติของชาติไว้มากที่สุดแห่งหนึ่ง หรือจะเป็นร้านกาแฟที่้ได้ชื่อว่าสวยที่สุดในโลกแห่งหนึ่ง
เรื่องตลกเรื่องนี้ได้ที่หนึ่งของโลก
ในงานปาร์ตี้รวมดารา มีคุณลุงแก่ๆ ท่านหนึ่งขึ้นเวทีมาด้วยไม้เท้า แล้วก็นั่งลงที่เก้าอี้ พิธีกรถามว่า "คุณลุงยังไปหาหมอบ่อยๆ อยู่ไหมครับ?"
ร้านไอศกรีมที่มีจิตวิญญาณ
ยุคนี้ไปลัดเลาะเที่ยวย่านนั้นย่านนี้ ไม่ว่าจะเป็นในเมืองหลวง หรือต่างจังหวัด เราก็มักจะพบเห็นร้านขายกาแฟ ขายขนม ขายไอศกรีม ขายเครื่องดื่มสารพัดเมนู ดาษดื่นชวนให้ตื่นตาตื่นใจ และที่พลาดไม่ได้คือ การถ่ายภาพเช็กอินอวดโลกโซเชียลว่า ชั้นก็อินเทรนด์กับเค้าเหมือนกันนา!!


