ในฉากสถานการณ์ที่ยังไม่มีผู้เหมาะสม

ก็เช่น พรรคผู้กองแป้ง ที่ สารเคมี ไม่น่าจะตรงกันกับท่านนายกฯ บิ๊กตู่ อยู่แล้วแน่ๆ ขณะ พรรคแรมโบ้ ที่ยังไม่ทันได้ชโลมเลียร์ท่านนายกฯ บิ๊กตู่ ให้ขึ้นมัน ให้แวววาว ได้ตามวัตถุประสงค์และความตั้งใจ แรมโบ้ ก็ดันหงายท้องตึง กลายสภาพเป็น แรมบ้า ไปซะก่อนแล้ว...

------------------------------------------------

ส่วน สี่กุมาร ที่ถูก ถีบออก จากรัฐบาลจนต้องหันไปสร้างพรรคใหม่ หรือ พรรคสนธิรัตน์บวกสมคิด อะไรประมาณนั้น แม้ว่าโดยหน่วยก้าน ลีลา อาจเป็นอะไรที่น่าสนใจอยู่มั่ง โดยเฉพาะในช่วง เศรษฐกิจ หนีไม่พ้นต้อง ตกสะเก็ด ยิ่งเข้าไปทุกที แต่ก็นั่นแหละ...ด้วยความเป็น พรรคใหม่ โอกาสที่จะมาแรง แซงโค้ง แซงหน้าใครต่อใครที่เจนสนาม เจนสังเวียน คงน่าจะลำบากอยู่บ้างไม่มาก-ก็น้อย ที่ออกจะมาแรง แซงโค้ง กว่าใครเขาเพื่อนในฐานะพรรคร่วมรัฐบาล เห็นจะหนีไม่พ้นไปจากพรรค ภูมิใจใคร ของ เสี่ยหนู หรือ เสี่ยเนวิน นั่นแหละ ที่หลังๆ นี้ยังอาจต้อง ฝืนใจ ในการ เอาบิ๊กตู่ ไปตามสภาพ...

----------------------------------------------------

ส่วนบรรดาฝ่ายค้านและฝ่ายแค้น...ก็ใช่จะมาแรง แซงโค้ง ซะที่ไหน??? โอกาสที่จะแลนด์สไลด์ หรือแอฝะลานช์ ของพรรค เผาไทย หรือของคุณพี่ โทนี่-โทนาฟ และคุณหลาน อุ๊งอิ๊ง ใช่ว่าจะง่ายแบบปอกกล้วยใส่ปากซะเมื่อไหร่ ถึงแม้จะมี ส.ส.ประเภทของเก่า ของตาย อยู่ในมือ อยู่ในบ่อเกรอะพอสมควร แต่ที่เริ่มไหลไปยังบ่อ ไปยังส้วมของผู้อื่น ก็น่าจะยังไหลอีกต่อไปเรื่อยๆ ไม่งั้นอดีตว่าที่นายกฯ ของ เผาไทย แท้ๆ อย่างคุณเจ๊สุดาหน่อย ท่านคงไม่ถึงกับร้องห่ม ร้องไห้ ไม่ถึงกับเกิดแรงฮึด ในการตั้งพรรค ไทยสร้างไทย ขึ้นมารองรับในการเลือกตั้งครั้งหน้า...

-----------------------------------------------------

ยิ่งเมื่อต้องเจอกับ กระแสคนรุ่นใหม่ ที่ชักทำท่าว่าจะเทไปหาอดีตพรรคอนาคตใหม่ หรือพรรค ก้าวไกล กันอย่างเป็นงาน เป็นการ เป็นระบบและกิจการยิ่งเข้าไปทุกที ก็เลยก่อให้เกิดการ ซ้อนทับ เกิดการ แย่งฐานคะแนน อย่างชนิดอุตลุด ชุลมุน-ชุลเก เกิดการไล่กัด ไล่งับ ระดับบางครั้ง-บางคราถึงขั้น แค้นจัด-กัดดะ-ฝังเขี้ยวจมน่อง เอาเลยก็ยังมี แต่ก็นั่นแหละด้วยเหตุเพราะก้าวย่างของบรรดาคนรุ่นใหม่ทั้งหลาย ส่วนใหญ่...มักหนักไปทาง ก้าวสะเปะสะปะ ซะเป็นหลัก โอกาสที่จะผงาดขึ้นมามีอำนาจ มีโอกาส พลิกฟ้า-คว่ำดิน ตามความปรารถนาและต้องการ ไม่ว่าโดยเปิดเผยหรือซ่อนเร้นก็แล้วแต่ ยังน่าจะต้องก้าวกันอีกไกล ต้องเดินหน้า-ถอยหลัง หรืออาจต้องสะดุดหัวคะมำ ไปอีกตราบนานเท่านาน...

----------------------------------------------------

สรุปรวมความแล้ว...ก็คงไม่มีใคร หรือไม่มีพรรคใด โดดเด่นและดีเด่ไปกว่าคนอื่น หรือพรรคอื่น มากมายซักเท่าไหร่ หรือออกไปทาง ขนมผสมน้ำยา อะไรประมาณนั้น และอาจด้วยเหตุนี้นี่เอง...ที่เลยทำให้ไม่ว่าจะ ทำโพล กันซักกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ผู้ที่มี คะแนนนิยม นำโด่งกว่าใครเขาเพื่อน ชนิดถึงขั้นทิ้งระดับนายกฯ บิ๊กตู่ อย่างไม่เห็นฝุ่น เห็นหาง จึงกลายเป็น ผู้ที่ยังหาคนเหมาะสมไม่ได้ หรือผู้ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับพรรคการเมือง พรรคใด พรรคหนึ่ง ในสนามการเมืองปัจจุบันเอาเลยแม้แต่น้อย หรือยังไม่ได้ตกอยู่ในสภาพเละเทอะ เลอะเทะ หรือเละเทะไปแล้วแต่อย่างใด...

-----------------------------------------------------

แต่ก็นั่นแหละ...ภายใต้ระบอบการเมืองที่เรียกๆ กันว่า ประชาธิปไตย ซึ่งนับวันชักจะกลายสภาพเป็น บ่อเกรอะ หรือกลายเป็น ส้วมซึม ยิ่งเข้าไปทุกที ไม่ใช่แต่เฉพาะประเทศไทยแลนด์ แดนสยาม ของหมู่เฮาเท่านั้น ไม่ว่าจะประชาธิปไตยฉบับของแท้และดั้งเดิม อย่างในยุโรปและอเมริกา ทุกวันนี้...ก็เละเป็นขี้ เละเป็นโจ๊ก อย่างมิอาจปฏิเสธได้เลย ด้วยเหตุนี้การควานหา ผู้ที่มีความเหมาะสม มันเลยหายาก หาเย็น ยิ่งกว่าหาหนวดเต่า-เขากระต่ายเอาเลยก็ว่าได้ นอกเสียจากมันจะเกิด ฉากสถานการณ์ใหม่ๆ ที่ทำให้ ด้วยเหตุเพราะสิ่งนี้-สิ่งนี้...สิ่งนี้จึงเป็นไป ขึ้นมาเมื่อไหร่ ตอนไหน ก็แล้วแต่จะไปคิดๆ ไปจินตนาการกันเอาเอง...

------------------------------------------------------

ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้...จาก E.B. White... “There’s no limit to how complicated things can get, on account of one thing always leading to another. – เรื่องราวต่างๆ สามารถซับซ้อนได้โดยไม่มีที่สิ้นสุด ด้วยเหตุเพราะสิ่งหนึ่งย่อมนำไปสู่อีกสิ่งหนึ่งเสมอๆ...”

-------------------------------------------------------