อุ๊งอิ๊ง ‘กัปตันเรือลอย’

ไม่มีความหมายในทางใช้ประโยชน์เลย!

แหงนดูฟ้าทะมึนด้วยมรสุมเศรษฐกิจจนมิดมืด การเงิน-การคลัง-การค้า นอกจากภาวนากับราคาคุยไปวันๆ นอกนั้น มันตันไปทุกด้าน

ภาวะนี้ อนาคตอันใกล้ “ช่างน่ากลัวนัก”!

ยิ่งเห็นสีหน้ากัปตันหญิง “อมทุกข์” แทน “อมฮอลล์” เพ้อรำพันแบบตันปัญญา ร้องหาแต่พ่อช่วยด้วยแล้ว

ก็น่าหวั่น พลันมรสุมที่ตั้งเค้าทะมึนซัดตูมมา “นาวาไทย” ก็จะคว่ำ

เพราะ “กัปตันนำ” เธอมีประสบการณ์แค่พาลูกวิ่งเล่นในสนามหน้าทำเนียบฯ เท่านั้น

ประสบการณ์ “พาชาติรอด” ในภาวะเศรษฐกิจเปื่อยยุ่ย เห็นหน้ามุ่ยตอนให้สัมภาษณ์นักข่าวเมื่อวาน (๑๓ พ.ค.๖๘) ก็รู้แล้ว

นาวาลำนี้ “ไม่แคล้ว” จม!

แล้วก็จะพาตายกันไปทั้งหมด ไม่เหลือเขียด ไม่เหลือสังกะสี  ไม่มีใครรวยไปด้วยกัน มีแต่พวกมันเท่านั้น ขนาดไม่มี...ไม่มี แค่เลียๆ เห่าๆ ก็มีติดกระเป๋าคนละร้อย-ครึ่งร้อยล้าน

ให้อยู่อีกซักหน่อย .....

จากร้อยจะเป็นพันล้าน จากงบรื้อนั่น-สร้างนี่ ทำที่จอดรถใต้ดินสัปปายะสภาสถาน กว่า ๔ พันล้าน

ถ้าไม่ทำเพื่อ “ทำมาหารับประทาน” ก็ลองให้เหตุผลซิว่าทำไปหาวิมานอะไร?

 เพราะ “รถไฟฟ้าใต้ดิน” ทั้งสาย ขุดเหย็งๆ อยู่หน้าสภา  สถานีจอดแทบจะเกยหน้าห้องประชุม

เขาอุตส่าห์บริการขนาดนี้แล้ว พวกท่านยังจะต้องยกโขยงขับรถมาโชว์พาวให้รกสภาทำไม ชาวบ้านอดอยากปากแห้งจะตายห่ะกันหมดตอนนี้

แทนที่จะคิดช่วย-คิดแก้.....

ฝ่ายรัฐบาลดันคิดจะปากมันกับการดันงบทำที่จอดรถตั้ง ๔-๕ พันล้าน กะจวกก่อนจากรึไง...พวก!?

พูดกันตรงๆ สังคมบริหารและปกครองประเทศตอนนี้

 “คอร์รัปชันระบบรัฐกับการเมือง”

กำลังกัดกร่อนบ่อนพังประเทศไปทุกจุด จนเขารู้กันทั้งโลกว่าเป็นเรื่องปกติของสังคม “ข้าราชการงานรัฐ” ไปแล้ว

ทุกอย่างต้องมีเปอร์เซ็นต์ ต้องมีเงินทอน แค่ประชุมบางหน่วย ถึงเดือนจะมีฝ่ายจัดสรรนำซองมาวางไว้ให้

พูดสั้นๆ “นี่ส่วนของท่านครับ” เท่านั้น ก็เป็นที่รู้กันว่าเป็น

“เบี้ยอบายภูมิ”!

อาคาร งานก่อสร้างของส่วนราชการ มากต่อมาก สร้างครึ่งแล้วทิ้งร้าง “เกลื่อนประเทศ” โดยไม่มีใครอินังขังขอบ

สตง.รึจะตรวจสอบจริงจัง ?!

ถ้าจริงจัง ตึก สตง.จะไม่ถล่มประจานหน้า “ไทยแลนด์-แดนคอร์รัปชัน” จนเขาหยันกันทั้งโลกหรอก

เพราะอะไร “เจ้าหน้าที่-ผู้รับเหมา” รู้กัน ประมูลให้ต่ำกว่าราคากลาง แล้วได้งานไป ก่อสร้างไปครึ่งๆ กลางๆ ตามแบบ-ตามสเปกหรือไม่ ก็พยักหน้ากันไป

พอได้เงินงวดก็ “ทิ้งงาน” มันเป็นอย่างนี้แทบทั้งนั้น เห็นได้ในแทบทุกจังหวัด แล้วอ้างโน่น-อ้างนี่ ได้งบมาใหม่ ก็หาผู้รับเหมารายใหม่

ก็ไอ้พวกวนไป-เวียนมา “กินแล้วแบ่งกัน” นั่นแหละ!

มันหยั่งรากลึกจากยอดทำเนียบฯ ไปจนถึงยอดหลังคา อบต.ไปหมดแล้ว

อย่าไปคิดว่า “การเมืองระบบเลือกตั้ง” จะแก้ได้

เพราะ “ไอ้การเมืองเลือกตั้ง” ในสังคมไทยที่นิยมกินหญ้าหวานนั่นแหละ ต้นเหตุ-ต้นปัญหาให้ “คอร์รัปชัน” บานพลิ้วจนดอกงิ้วเขิน!

ทุกคน “รู้ปัญหา”

แต่ผู้กล้า “ทำบุญล้างประเทศ” ยังหาไม่เจอ

อาจเจอแล้วก็ได้ แต่ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเงื่อนไข เพราะในโลกนี้ “ไม่มีอะไรเกิดขึ้นโดยบังเอิญ”

มีใครอยากให้ประเทศพินาศล่มจมเพราะ “นักการเมือง+ข้าราชการ” รวมหัวคอร์รัปชัน อยู่อย่างนี้ตลอดไปบ้าง?

“ยกมือขึ้น”!

ไม่มีใครยกเลย มีแค่ประเภทนิยมหญ้าหวานเป็นภักษาหารอยู่นิดหน่อย

แสดงว่า ความถึงพร้อมด้วย “เงื่อนไข” ใกล้เข้ามาแล้ว

อย่าลืม “ทุกข์ประชาชนคือทุกข์แผ่นดิน”

ไม่มีอะไรที่เราจะได้มาโดยไม่เจ็บปวด แม้กระทั่งการเกิด สิ่งแรกที่เห็น คือเลือดและเสียงร้องจ้า

นั่นคือสัญญาณ-สัญญา “ชีวิตใหม่” ที่มีค่าเกิดขึ้นแล้ว จากเสียงร้องจ้า ก็ตามมาด้วยเสียงหัวเราะร่า เสียงไชโยโห่ร้อง ด้วยปรีดา

ว่าชีวิตประภัสสรของ “กุมารี-กุมารา” ประหนึ่งนคราสิ้นมารมาถึงแล้ว!

“มันจงเป็นเช่นนั้นเถิด”

อยากบอกนายกฯ แพทองธารที่อมทุกข์ด้วยเวทนาว่า “เมื่อสุดสมองคิด” ก็ปลงจิต “วางมือ” เถอะ

ถือซะว่า ตำแหน่งนายกฯ ครั้งนี้เป็นประสบการณ์เพื่อ “ครั้งหน้า” ที่ยังมี!

เธอเป็นนายกฯ ไม่ใช่ตุ๊กตาเสียกระบาล ตำแหน่งนายกฯ คือผู้ทำหน้าที่นำบริหารประเทศ

เธอจะพูดให้เข้าตัวทำไม กับที่นักข่าวถามเมื่อวาน ว่า

“ที่ศาลไม่อนุญาตให้นายทักษิณเดินทางไปกาตาร์ เพื่อช่วยเจรจากับสหรัฐฯ ถือเป็นอุปสรรคให้ไทยเสียโอกาสหรือไม่?” นั้น

และที่เธอตอบว่า....

“ก็น่าเสียดายโอกาสที่เราจะสามารถพูดคุยกับคอนเน็กชันที่ค่อนข้างใกล้กับประธานาธิบดี หรืออาจคุยกับประธานาธิบดีได้เลย มันก็ต้องเสียโอกาสอยู่แล้ว

หรือถ้ามีโอกาสที่มีการคุยกันตรงๆ มันก็ง่ายกว่า เหมือนกับทุกวงการ ถ้าได้คุยกับตัวจริงเลย ดีกว่าอยู่แล้ว ก็ถือเป็นโอกาสที่คุยกันได้

นายทักษิณกับนายโดนัลด์ ทรัมป์ เองก็รู้จักกันอยู่แล้วในอดีต เคยพบเจอกัน และพูดคุยกันอยู่แล้ว

ดังนั้นถ้าได้พบเจอกันหรือถามแนวคิดกัน ก็จะเป็นประโยชน์มากกว่า จึงน่าเสียดาย”

ก่อนอื่น....

อุ๊งอิ๊ง เธอต้องรู้ นายทักษิณนั่น นอกจากความเป็นพ่อของเธอแล้ว นอกนั้น นายทักษิณ ไม่มีตำแหน่ง-หน้าที่อะไรเลยในรัฐบาล

ที่เห็นว่ามีนั้น นั่นเป็น “ความเสือก” ส่วนตัว ที่พ่อเธอก็ยอมรับเองว่าเขา สทร.มิใช่หรือ?

ในเมื่อไม่มีตำแหน่ง-ฐานะอะไรเลยในรัฐบาล กับงานเป็นทางราชการ ใครเขาจะเจรจา “ความบ้าน-ความเมือง” กับพ่อเธอล่ะ?

ทำเป็น “ตีตัวเสมอทรัมป์” มันคนละยุค-คนละสมัย เคยรู้จักส่วนตัว ก็บอกให้ทรัมป์ทำหนังสือเชิญพ่อเธอไปคุยส่วนตัวส่งมาเป็นทางการซี

นี่เขาคุยกันถึงเรื่องราวในนามรัฐบาล จะให้พ่อเธอ “เสือกทุกเรื่อง” สะเออะไปคุย ทั้งๆ ที่ไปตกลงอะไรแทนรัฐบาลไม่ได้และใครเขาก็ไม่เชื่อถือ มันจะได้ยังไง?

หรือรัฐบาลเพื่อไทย จะยอมรับให้นายทักษิณ “คนนอกพรรค” ครอบงำ ควบคุม ชี้นำ สั่งการ ทั้งพรรค ทั้งรัฐบาล?!

เห็นมั้ย.....

สามัญสำนึกผู้นำ “ขั้นปฐม” เธอยังไม่มี แล้วก็พูดไปเรื่อย นอกจากไม่เป็นผลดีกับรัฐบาลแล้ว

ยังทำให้ประเทศเป็นที่อับอาย ว่ากรุงรัตนโกสินทร์ "สิ้นคนดี" ถึงขั้นต้องให้นักโทษ “โกงบ้าน-กินเมือง” มาเจรจาแทนรัฐบาลแล้วเชียวหรือ?

แล้วที่พูดนั้น มัดตัวเอง ตามมาตรา ๒๘-๒๙ พ.ร.ป.พรรคการเมือง ว่าด้วยเรื่องให้คนที่ไม่ได้เป็นสมาชิกพรรค ควบคุม ครอบงำ ชี้นำ สั่งการด้วยนะ!

รัฐบาลตอนนี้ กระทั่งทีมบ้านพิษก็ยัง “เตลิด” จนเขียนข้อความใส่ไอแพดให้นายกฯ อ่านตอบหน้าไมค์ไม่ถูก

อุ๊งอิ๊ง......

จาก “กัปตันเรือหลุด” จนเป็น “กัปตันเรือลอย” กำลังพาคนทั้งประเทศไปตายกลางมรสุมเศรษฐกิจ

ฉะนั้น ใครก็ได้....
ช่วย “หยุดเธอ” แล้วควบคุมหางเสือ หลบร่องมรสุม พาเรือเข้าจอดฝั่งให้ทันการณ์ทีเถอะ!

-เปลว สีเงิน

๑๔ พฤษภาคม ๒๕๖๘

คนปลายซอย