ในชั้นเรียน ครูถามเด็กๆ ว่า "โตขึ้นอยากเป็นอะไร?"
คำถามง่ายๆ เร้าจินตนาการของเด็กๆ พากันกระตือรือร้นแย่งกันตอบ : นักวิทยาศาสตร์ หมอ ครู เจ้าของร้าน ... เป็นต้น ครูยิ้มกว้าง ฟังความใฝ่ฝันที่ไร้เดียงสา ทว่าเต็มไปด้วยความมุ่งมาดปรารถนาของเด็กๆ มองดวงหน้าเล็กๆ ที่แดงก่ำด้วยความตื่นเต้นของพวกเขาอย่างรักใคร่
ขณะนั้น มือเล็กๆ ที่ทั้งดำทั้งผอมแห้งข้างหนึ่งยกขึ้นอย่างขลาดๆ เป็นของเด็กชายที่ปกติจะเงียบเฉยมาก ครูแปลกใจ เพราะปกติเขาแทบไม่เคยยกมือขึ้นพูด ทำไมวันนี้สนใจเข้าร่วมตอบคำถามนี้ จึงเรียกให้เขาตอบ
เด็กชายตะกุกตะกัก ตอบว่า "ผม ผม ผม ผมอยากเป็นขโมย ..." เสียงเบาจนแทบไม่ได้ยิน เสียงหัวเราะดังลั่นห้อง
ครูรู้สึกแปลกใจ แต่รู้สึกเคืองยิ่งกว่า กำลังคิดจะบอกให้เขานั่งลง แต่ความคิดหนึ่งวาบขึ้น ทำไมไม่ฟัง "เหตุผลของเขา" สักหน่อยเล่า? ครูจึงควบคุมอารมณ์ถามเหตุผล เด็กชายยิ่งตกใจ ตะกุกตะกักตอบว่า
"ผม ผมอยากขโมยแสงอาทิตย์สักลำ มอบให้ฤดูหนาว ให้แม่ไม่ต้องเจ็บปวดจากมือเท้าแตกเพราะความหนาว!
ผมอยากขโมยแสงสว่าง มอบให้คนตาบอด ให้พวกเขาได้รู้ถึงสีสันสวยงามของโลก!"
เขายิ่งพูดยิ่งคล่อง ยิ่งพูดยิ่งตื่นเต้น ทั้งห้องเงียบกริบ ...ในห้องเรียนอวลด้วยความกระตือรือร้นของเขา กระแสความดีงามของความเป็นมนุษย์รินไหล
ครูอดไม่ได้ที่จะปรบมือ เด็กๆ ปรบมือตาม ปรบกันจนมือแดง
เรื่องนี้... ไม่ทราบผู้เขียน แต่... วิภาดา กิตติโกวิท แปลค่ะ.
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
เรื่องจริงไม่อิงนิยาย
ศูนย์อพยพที่แน่นขนัดไปด้วยผู้คนมากกว่าหนึ่งแสนชีวิต อันเกิดจากความขัดแย้งทางการทหารระหว่างไทย–กัมพูชา ..แน่นอนว่า ทำให้คนไทยทุกคนสะท้อนใจ แม้จะมีข่าวว่า ทุกฝ่ายร่วมมือร่วมใจกันให้การดูแลกับคนที่ต้องทิ้งบ้านมาอย่างใกล้ชิดก็ตาม
ขอบ่น..ด้วยคน
ค่าฝุ่น PM 2.5 ช่วงนี้อาละวาดจนไม่รู้จะบ่นกับใครแล้ว นี่มนุษย์ป้าเขียนงานไปก็จามไป จมูกฟุดฟิดหงุดหงิดแดงเป็นโบโซ่เลยทีเดียว
วัน(แก้ไข)รัฐธรรมนูญ
10 ธันวาคมของทุกปี เรารับรู้กันว่าเป็น "วันรัฐธรรมนูญ" เพราะเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ.2475 คือวันที่ พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 7) ได้พระราชทานรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรสยาม 2475-รัฐธรรมนูญถาวรฉบับแรกของไทย ให้แก่ประชาชนชาวไทยโดยเป็นทางการ
ไม่ใช่เวลา..จับผิด!!
ความทุกข์ของคนที่จังหวัดสงขลา ไม่ว่าจะมากจะน้อยแล้วแต่เขตอำเภอ และพื้นที่แต่ละแห่ง ล้วนไม่ได้แตกต่างกันสักเท่าไร เพราะชีวิตประจำวันที่เคยเดินทางสัญจร ไปไหนมาไหนตามอำเภอใจนั้น ถูกจำกัดโดยปริยาย ซึ่งหมายความว่า ต่างได้รับผลกระทบกันถ้วนหน้า
“น้ำใจของคนไทย" ความงดงามที่ทำให้สังคมน่าอยู่
ประโยคนี้ใครไม่เห็นด้วย..ยกมือขึ้น!! ถ้าใครยังมองไม่เห็น แค่หรี่ตาข้างเดียวก็ได้ แล้วมองเหตุการณ์น้ำท่วมภาคใต้ในช่วงนี้ รับรองว่าจะเห็นแจ่มแจ้งถึงพลังแห่งความช่วยเหลือจากทุกทิศทางหลั่งไหลไปไม่ขาดสาย
ความเป็น..จีน..ที่เปลี่ยนไป
เวลาที่คิดจะไปเที่ยวเมืองจีน สิ่งแรกที่คิดถึงจนเป็นความกังวลของมนุษย์ป้าเอง เห็นจะไม่พ้นเรื่องของ "ห้องสุขา" ที่เรียกขานตามภาษาถิ่นของเขาว่า "สีโส่วเจียน" เพราะเอกลักษณ์อันไม่อาจลืมเลือนของที่นั่นคือ ความสะอาดที่ยากจะหาเจอ