ขอบ่น..ด้วยคน

ค่าฝุ่น PM 2.5 ช่วงนี้อาละวาดจนไม่รู้จะบ่นกับใครแล้ว นี่มนุษย์ป้าเขียนงานไปก็จามไป จมูกฟุดฟิดหงุดหงิดแดงเป็นโบโซ่เลยทีเดียว

ตื่นเช้ามาแทนที่จะได้สูดอากาศสดชื่น กลายเป็นสูดฝุ่นแทน เปิดหน้าต่างไม่ได้ เปิดประตูก็ไม่กล้า ออกไปไหนต้องพกหน้ากากตลอด ความรู้สึกเหมือนทั้งเมืองถูกปกคลุมด้วยหมอกพิษตลอดเวลา

แอปเช็กฝุ่นก็ขึ้นสีแดงทุกวัน จนเริ่มสงสัยว่าวันที่ฟ้าสีฟ้าจะกลับมาเมื่อไหร่ จะเดินไปซื้อกาแฟใกล้บ้านยังต้องคิดหลายรอบ กลัวเจ็บคอ กลัวแสบจมูก กลัวหายใจแล้วรู้สึกแน่นหน้าอก แม้แต่อยู่ในบ้านก็ยังไม่รอด อากาศเหมือนอัดแน่นด้วยความอึดอัด

ทุกวันนี้การจะออกกำลังกายกลางแจ้งแทบเป็นไปไม่ได้ คนที่แพ้ง่ายก็เริ่มไอ น้ำมูกไหลกันทั้งวัน เด็ก ผู้สูงอายุ คนทำงานกลางแจ้ง เหนื่อยกันหมด คิดแล้วก็ได้แต่ถามว่า “เมื่อไหร่มลพิษจะลดลงจริงๆ สักที”

ปัญหานี้วนซ้ำทุกปี แต่การแก้ไขก็ยังไม่เห็นผลชัดเจน ประชาชนต้องปรับตัวกันเองจนเหนื่อย แต่สุดท้ายก็หลีกหนีไม่ได้ เพราะเราต้องหายใจอยู่ดี

ฝุ่นเม็ดเล็กจิ๋ว แต่ผลกระทบมันใหญ่โตมาก ทั้งสุขภาพ ทั้งคุณภาพชีวิต ทั้งความรู้สึกของคนทั้งเมือง  อยากตื่นมาในวันที่ฟ้ากลับมาใสแบบไม่ต้องลุ้น อยากเดินออกจากบ้านโดยไม่ต้องถามตัวเองว่า “วันนี้อันตรายแค่ไหน”

ตอนนี้เลยได้แต่บ่น… แล้วก็ภาวนา ให้ลมแรงสักวัน ให้ฝนตกสักหน่อย หรือให้มาตรการจริงจังกว่านี้เกิดขึ้นสักที เพราะเราไม่ควรต้องทนหายใจฝุ่นแบบนี้ทุกปีเลยจริงๆ.    

"ป้าเอง"

เพิ่มเพื่อน

ข่าวที่เกี่ยวข้อง

วัน(แก้ไข)รัฐธรรมนูญ

10 ธันวาคมของทุกปี เรารับรู้กันว่าเป็น "วันรัฐธรรมนูญ" เพราะเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ.2475 คือวันที่ พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 7) ได้พระราชทานรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรสยาม 2475-รัฐธรรมนูญถาวรฉบับแรกของไทย ให้แก่ประชาชนชาวไทยโดยเป็นทางการ

ไม่ใช่เวลา..จับผิด!!

ความทุกข์ของคนที่จังหวัดสงขลา ไม่ว่าจะมากจะน้อยแล้วแต่เขตอำเภอ และพื้นที่แต่ละแห่ง ล้วนไม่ได้แตกต่างกันสักเท่าไร เพราะชีวิตประจำวันที่เคยเดินทางสัญจร ไปไหนมาไหนตามอำเภอใจนั้น ถูกจำกัดโดยปริยาย ซึ่งหมายความว่า ต่างได้รับผลกระทบกันถ้วนหน้า

“น้ำใจของคนไทย" ความงดงามที่ทำให้สังคมน่าอยู่

ประโยคนี้ใครไม่เห็นด้วย..ยกมือขึ้น!! ถ้าใครยังมองไม่เห็น แค่หรี่ตาข้างเดียวก็ได้ แล้วมองเหตุการณ์น้ำท่วมภาคใต้ในช่วงนี้ รับรองว่าจะเห็นแจ่มแจ้งถึงพลังแห่งความช่วยเหลือจากทุกทิศทางหลั่งไหลไปไม่ขาดสาย

ความเป็น..จีน..ที่เปลี่ยนไป

เวลาที่คิดจะไปเที่ยวเมืองจีน สิ่งแรกที่คิดถึงจนเป็นความกังวลของมนุษย์ป้าเอง เห็นจะไม่พ้นเรื่องของ "ห้องสุขา" ที่เรียกขานตามภาษาถิ่นของเขาว่า "สีโส่วเจียน" เพราะเอกลักษณ์อันไม่อาจลืมเลือนของที่นั่นคือ ความสะอาดที่ยากจะหาเจอ

เรื่องของ..มิวเซียม

เมื่อเดือนที่แล้วมีโอกาสไปเที่ยวมิวเซียม ที่กรุงเวียนนา ประเทศออสเตรียค่ะ ได้ความรู้และอรรถรสของการชมสถานที่สำคัญและน่าจดจำ ไม่ว่าจะเป็น Kunsthistorisches Museum Wien (พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ศิลปะเวียนนา) ที่ได้ชื่อว่าสะสมสมบัติของชาติไว้มากที่สุดแห่งหนึ่ง หรือจะเป็นร้านกาแฟที่้ได้ชื่อว่าสวยที่สุดในโลกแห่งหนึ่ง