เชียงใหม่เห็นชอบแก้ไขทะเบียนสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ 'ผ้าตีนจกแม่แจ่ม'

เชียงใหม่เห็นชอบคำวินิจฉัยขอแก้ไขทะเบียนสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ 'ผ้าตีนจกแม่แจ่ม' และมีอีกหลายรายการรอคิวประกาศ

10 พ.ค.2566 - ที่ห้องประชุมสำนักงานพาณิชย์จังหวัดเชียงใหม่ นายวีรพงศ์ ฤทธิ์รอด รองผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงใหม่ เป็นประธานการประชุมคณะอำนวยการสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ จังหวัดเชียงใหม่ เพื่อร่วมกันพิจารณาแก้ไขทะเบียนสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ ผ้าตีนจกแม่แจ่ม ที่ได้มีการขอเปลี่ยนแปลงลวดลายหลักและแผนที่แสดงแหล่งภูมิศาสตร์ ในประกาศกรมทรัพย์สินทางปัญญา โดยมีหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง รวมถึงผู้แทนจากอำเภอแม่แจ่ม เข้าร่วมประชุมผ่านทางระบบออนไลน์

โดยที่ประชุมคณะกรรมการได้ร่วมกันพิจารณาเห็นชอบ การขอเปลี่ยนแปลงลวดลายหลัก จำนวน 15 ราย เป็น 16 ลาย เนื่องจากเป็นลวดลายดั้งเดิมที่ช่างทอผ้าตีนจกแม่แจ่ม ได้มีการทอกันมาตลอดตั้งแต่ปี 2548 ซึ่งการขอเปลี่ยนแปลงดังกล่าว ได้มีการเพิ่มเติมชื่อภาษาถิ่นในลวดลายผ้าตีนจกแม่แจ่ม 5 รายการ และแก้ไขชื่อลวดลายผ้าตีนจกแม่แจ่ม 3 รายการ รวมถึงได้มีการยกเลิกลายผ้ากุดบ้านแอ่น เนื่องจากไม่ใช่ลายของผ้าตีนจกแม่แจ่ม พร้อมกับขอเพิ่มลวดลายผ้าตีนจกแม่แจ่ม ได้แก่ ลายเจียงแสนน้อย และลายกุดขอเบ็ด ซึ่งเป็นลายที่ช่างทอผ้าตีนจกแม่แจ่มได้มีการทอกันมาตลอดตั้งแต่ปี 2548 จนถึงปัจจุบัน

นอกจากนี้คณะกรรมการยังได้พิจารณาเห็นชอบการขอเปลี่ยนแปลงแผนที่แสดงแหล่งภูมิศาสตร์ อำเภอแม่แจ่ม เนื่องจากมีพระราชกฤษฎีกาตั้งอำเภอกัลยาณิวัฒนา จังหวัดเชียงใหม่ พ.ศ. 2552 ส่งผลให้จำนวนตำบลของอำเภอแม่แจ่มตามแผนที่แสดงภูมิศาสตร์คลาดเคลื่อนจากข้อเท็จจริง จากเดิมที่ครอบคลุมทั้งหมด 10 อำเภอ จึงได้มีการขอเปลี่ยนแปลงแผนที่แสดงแหล่งภูมิศาสตร์ อำเภอแม่แจ่มให้เป็นไปตามการแบ่งเขตการปกครองในปัจจุบัน คือ 7 ตำบล ได้แก่ ตำบลช่างเคิ่ง ตำบลบ้านทับ ตำบลกองแขก ตำบลท่าผา ตำบลปางหินฝน ตำบลแม่นาจร และตำบลแม่ศึก

ทั้งนี้ รองผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงใหม่ กล่าวว่า จังหวัดเชียงใหม่ได้ดำเนินการผลักดันให้สินค้าในพื้นที่หลายชนิด ให้ได้รับการขึ้นทะเบียนสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์มาอย่างต่อเนื่อง โดยได้ขอบคุณทุกหน่วยงานที่ร่วมกันดำเนินงานอย่างเต็มความสามารถ พร้อมขอให้ร่วมกันผลักดันสินค้าอื่นๆ ที่มีเอกลักษณ์ของจังหวัดเชียงใหม่ ขึ้นเป็นสินค้า GI ต่อไปอีกหลายรายการ เพื่อประโยชน์ของคนเชียงใหม่ด้วยกัน โดยเฉพาะคุณค่าทางภูมิปัญญาท้องถิ่นที่จะต่อยอดทั้งการสร้างอาชีพและรายได้ของประชาชน