เมื่อสัปดาห์ที่แล้วผมเล่าเรื่องศาลฎีกาของสหรัฐได้มีคำวินิจฉัย ถือว่าลบล้างนโยบาย Affirmative Action ที่มีมายาวนานกว่า 50-60 ปี ทำให้ฝ่ายเสรีนิยมแสดงความไม่พอใจเป็นแถว

เมื่อวันพฤหัสฯ ที่ผ่านมา ทางศาลฎีกาของสหรัฐมีคำวินิจฉัยที่เขย่าสังคมอเมริกาไม่ต่างกับตอนมีคำวินิจฉัยคว่ำเรื่องทำแท้ง ในคดี Roe VS Wade เมื่อปีที่แล้ว ในครั้งนี้ถือว่าเป็นการคว่ำแนวปฏิบัติที่เรียกว่า Affirmative Action ในการรับนักศึกษาเข้ามหาวิทยาลัยที่มีมายาวนาน

ผมขอสารภาพและเปิดเผยว่า เรื่องที่ผมจะเขียนวันนี้ ถ้าผมต้องจัดลำดับเรื่องฝันร้ายของผม เรื่องนี้จะอยู่ลำดับต้นๆ

เมื่อสัปดาห์ก่อน ผมพูดถึงการรวมตัวกันระหว่างสมาคมยักษ์ใหญ่กอล์ฟระดับโลก PGA DP กับ LIV เท้าความสักนิดหนึ่ง สมาคมกอล์ฟที่ถือว่าเป็นที่สุดของที่สุด

ในช่วงที่ผมยังผลิตรายการโทรทัศน์เป็นอาชีพ ผมมีรายการอยู่รายการหนึ่งที่คิดขึ้นมา ออกแนวฟุดฟิดฟอไฟหน่อยๆ แต่จะเน้นเนื้อหาและคำศัพท์จากข่าวเป็นหลัก ตั้งชื่อรายการว่า “ภาษาอังกฤษจากข่าว”

ในตลอด 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา ผมได้เขียนเรื่องราว (ถือว่าเป็นซีรีส์) เกี่ยวกับ Elizabeth Holmes บริษัท Theranos และ Edison ขอเท้าความสักนิดหนึ่งสำหรับใครที่ไม่ติดตามต่อเนื่อง

ก่อนเข้าเรื่องที่ต่อเนื่องจากสัปดาห์ก่อน ขอนอกเรื่องซักสองเรื่องสั้นๆ ครับ เรื่องแรกคือ ถ้าแฟนคอลัมน์ได้ยินเสียงการถอนหายใจแรงๆ เสียงนั้นมาจากผมครับ

7 วันผ่านมากับการเลือกตั้งเมื่อวันอาทิตย์ที่แล้ว ฝ่ายหนึ่งยังทำใจไม่ได้ ฝ่ายหนึ่งดีใจและมีความหวัง แต่กลุ่มคนที่รู้สึกท้อแท้ รู้สึกมึนงง รู้สึกหมดกำลังใจ คือผู้สมัคร (ผู้ที่ตั้งใจทำงานจริงๆ)

วันนี้จะเป็นวันรู้แล้วรู้รอดว่าพรรคไหนได้คะแนนเยอะสุด ซีกไหนจะได้คะแนนนิยมมากสุด จะได้ไม่ต้องจมกับ Poll สารพัดสำนักที่ออกมาทุกวี่ทุกวัน แต่หลังวันนี้เป็นต้นไป

ช่วงนี้หันไปทางไหนมีแต่ข่าวเรื่อง “แอมไซยาไนด์”

ผมพูดอยู่เสมอว่า การมีลูกเล็กทำให้ผมต้องดูโลกผ่านสายตาของเด็กเล็ก จากสิ่งที่ผมเคยเห็นตอนผมอายุเท่าเขา ตอนผมอายุมากกว่าเขา ผมต้องกลับมามองใหม่

เวลาใครจะพูดถึงปัญหาในบ้านเรา ผมไม่ว่าอะไรหรอก ถ้าสิ่งที่เขากังวลและสิ่งที่พูดออกมา เป็นปัญหาจริงที่เขาตระหนัก ผมไม่ว่าอะไรถ้าเขาเป็นห่วงใยจริง

ผมหวังว่าแฟนคอลัมน์ทุกท่านได้พักผ่อนเต็มที่ในช่วงหยุดยาว ไม่ว่าจะเดินทางต่างจังหวัด ต่างประเทศ หรืออยู่ในบ้าน ขอให้ทุกท่านได้ชาร์จแบตเต็มที่ครับ

เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา ผมบังเอิญได้เจอแฟนคอลัมน์ท่านหนึ่งถามผมขึ้นมาว่า ผมได้พาลูกไปกระโดดลงน้ำคลองหรือยัง

โรงเรียนลูกผมปิดเทอมช้ากว่าโรงเรียนไทยทั่วไป เขาไม่ได้เรียนโรงเรียนอินเตอร์ที่ตามตารางโรงเรียนฝรั่งหรอกครับ โรงเรียนลูกผมเปิด-ปิดตามตารางโรงเรียนไทย เพียงแต่เปิดและปิดเทอมช้ากว่าโรงเรียนอื่นประมาณเดือนนิดหน่อยครับ

ในช่วงนี้ประเทศไทยของเราอยู่ในภาวะร้อนระอุ ร้อนทั้งสภาพอากาศ ที่ทั้งร้อนและอบอ้าว รวมถึงร้อนระอุเรื่องการเมือง

เมื่อช่วงเสาร์-อาทิตย์ที่แล้ว มีเหตุการณ์สั่นสะเทือนคนเกือบทั่วโลกก็ว่าได้ คือการล้มละลายธนาคาร Silicon Valley Bank (เรียกสั้นๆ ง่ายๆ ว่า SVB) ในรัฐแคลิฟอร์เนีย

เวลาผมมีโอกาสไปบรรยายให้กับนิสิตนักศึกษา สิ่งหนึ่งที่ผมจะพูดเป็นประจำคือ ชีวิตที่สมบูรณ์ไม่ได้ขึ้นอยู่กับสถานะการเงิน หรือหน้าที่การงาน ชีวิตที่สมบูรณ์คือการไม่มีหนี้สิน การมีครอบครัวที่อบอุ่น การมีความมั่นคงในชีวิต การมีสุขภาพที่ดี และการมีเพื่อนตายที่พึ่งพาได้

เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา เป็นวันครบรอบหนึ่งปีเต็มที่รัสเซียบุกยูเครน ด้วยเหตุผลอะไรก็ยังต้องถกเถียงกันว่าสมเหตุสมผลที่ประเทศหนึ่งมีสิทธิเข้าไปละเมิดอธิปไตยของอีกประเทศหนึ่ง ด้วยความชอบธรรมหรือไร้ความชอบธรรม

วันนี้ผมขอเริ่มต้นด้วยการสารภาพว่า ก่อนเรื่องที่ผมจะเขียนเป็นข่าวนั้น ผมไม่เคยรู้ว่าในยุคนี้มีสิ่งเหล่านี้เลย พอพูดถึงเรื่องโลกสอดแนม เรื่อง Spy ทั้งหลาย ผมอาจดูหนังเยอะไปหน่อย